Gdy zobaczyłam chłopaka, niemalże do niego podbiegłam.
- Hej Tyler. - uśmiechnęłam się do niego.
- O hejka, nie zauważyłem Cię. - odwzajemnił uśmiech.
- Tak się cieszę, że zgodziłeś się mnie odebrać. Padam z nóg. - westchnęłam.
- Może pojedziemy na kawę? Ja stawiam. - spojrzał na mnie z nadzieją w oczach.
- W sumie to wcale nie głupi pomysł... kawa dobrze mi zrobi. - odpowiedziałam a następnie za zgodą chłopaka, wsiadłam do samochodu. Po krótkiej rozmowie ruszyliśmy spod uczelni w stronę najbliższej kawiarni.
***
Po dwudziestu minutach, byliśmy na miejscu. Wysiadłam za chłopakiem z samochodu a następnie powoli udaliśmy się do budynku. Zajęliśmy pierwszy lepszy stolik i zamówiliśmy wybrane napoje.
- Korzystając z okazji... Z kąd dokładnie pochodzisz? - zapytał chłopak, bawiąc się wszystkimi drobniejszymi przedmiotami, które znalazł na stoliku.
- To jest długa historia, więc nie wiem czy Cię to zainteresuje - spojrzałam na Tylera, poprawiając włosy.
- Chętnie posłucham - odparł po chwili.
- No skoro chcesz słuchać o moim jakże nudnym życiu to nie mam nic przeciwko. Urodziłam się w miasteczku Exeter. Od samego początku życia czułam, że nie spotka mnie tam za wiele przygód. Zawsze miałam wrażenie, iż same ciekawe rzeczy przechodzą mi koło nosa. W wieku pięciu lat, zaczęłam interesować się Nowym Yorkiem. Odkąd pamiętam, uważałam, że to miasto potrafi nauczyć innego spojrzenia na rzeczywistość. - Przerwałam na chwilę widząc, że na naszym stoliku pojawiły się dwie kawy. Po upiciu łyka napoju, wróciłam do opowiadania. -Kontynuując. Niedługo po skończeniu osiemnastki postanowiłam zmienić coś w swoim życiu i przeprowadziłam się tutaj. -Powiedziałam dopijając kawę. -
- Poznałaś już kogoś w Nowym Yorku? - Zapytał biorąc łyk kawy.
- Szczerze mówiąc to tylko Ciebie - westchnęłam. - Ostatnio jestem trochę zamknięta w sobie -
-Rozumiem - spojrzał na mnie z lekkim uśmiechem na ustach.
- A Ty? Mogę poznać twoją historię? - Spytałam pełna nadziei, że czegoś się dowiem o chłopaku.
Tyler?
